تعداد سوالات پرسشنامه : 566

پرسشنامه  شخصیتی چند وجهی مینه سوتا (MMPI)  ، پرسشنامه  استانداردی برای فراخوانی دامنه ی گسترده ای از ویژگی های خود توصیفی و نمره گذاری آنهاست . از هنگام تدوین MMPI توسط استارک آر ، هته وی  و جی . چارنلی مک کین لی  در 1940 ، این آزمون یکی از پر مصرف ترین پرسشنامه های شخصیتی بالینی بوده و بیش از 8000 منبع تحقیقی درباره ی آن منتشر شده است . ( گراهام  و لیلی  ، 1984 ، لوبین  و همکاران ، 1985 ، پیوتروسکی  و کلر  ، 1989 به نقل از مارنات  ، 1990 )
پژوهش های ولس  و دالسترام  که در مجموعه ای انتشار یافته نیز حاکی از آن است که MMPI بیش از هر پرسشنامه ای مورد استفاده در بیمارستان ها ، کلینیک ها و مراکز بهداشت روانی بوده توانسته است مشوق پژوهشهای علمی باشد . از سال 1940 تا 1954 بالغ بر 689 مقاله پژوهشی که بیانگر ارزش چشمگیر این پرسشنامه در تشخیص و ارزشیابی شخصیت می باشند ، منتشر شده است .
کار هته وی و مک کین لی با مجموعه ای از ماده های اولیه شامل بیش از 1000 جمله که از منابع مختلف مانند مقیاسهای نگرش شخصی و اجتماعی که قبلاً تدوین شده بودند ، گزارش های بالینی ، شرح حال موردی ، راهنماهای مصاحبه ی روانپزشکی و تجارب بالینی شخصی جمع آوری کرده بودند ، آغاز شد . بسیاری از هزار جمله ی اولیه حذف شدند یا تغییر یافتند . در نتیجه 504 جمله باقی ماند که به نظر روشن ، خوانا و غیر تکراری بود و از نظر منفی یا مثبت بودن عبارتها بین آنها توازن وجود داشت . جمعیت هدف ، افراد بهنجار و بیماران روانپزشکی بودند . افراد بهنجار از میان دوستان و بستگان بیماران دانشگاه که مایل به پاسخگویی بودند انتخاب شدند و تعداد بیماران نیز پس از معاینه و بررسی های مجدد درباره ی نوع بیماری آنان و رسیدن به توافق کافی برای تشخیص نوع بیماری از سوی روانپزشکان مختلف و یافتن گروههای همگن ، کاهش یافت . بیماران بر اساس نوع بیماری به هشت گروه 50 نفری تقسیم شدند : 1) افراد خود بیمار انگار 2) بیماران افسرده 3) بیماران هیستریک 4) انحرافهای روانی – اجتماعی 5) افراد پارانوئید 6) ضعف روانی 7) بیماران اسکیزوفرنیک 8) هیپو مانیک